Ik zat afgelopen woensdag achter mijn laptop in de slaapkamer te ‘ZOOM coachen’ met Lisa, ik zat in de slaapkamer want mijn vriendin was ook thuis aan het werk en je weet dan wel wie de baas is ;) Lisa is een masterstudent in de richting sociologie. Tijdens de sessie hadden we het over de valkuilen, angsten en belemmeringen die zij in haar leven tegenkomt, met als doel hier iets krachtigs van te maken. Haar persoonlijke verhaal zal ik voor je beschrijven want dit geeft een duidelijk beeld over hoe we vaak zelf creëren waar we bang voor zijn! Ik probeer het even kort uit te leggen hoe het bij haar ging, want je gaat dit zeker herkennen in je eigen leven!
Dit is het verhaal:
Lisa vertelt dat ze vaak heel veel ruimte inneemt tijdens een teammeeting, omdat ze het gevoel heeft gezien te moeten worden en bij te moeten dragen. Want ze gelooft dat als ze geen input geeft mensen haar afkeuren en ze beoordeelt wordt door andere mensen. Maar ze ziet ook in dat ze juist wordt beoordeeld als zij mensen overschaduwd met haar welbespraakte aanwezigheid en dominantie. Ze irriteert zich ook aan passieve mensen die zelf nooit kritische input geven. “Maar dat kan ook komen omdat ik die zojuist zelf heb overschaduwd”, realiseert ze zich, terwijl ze hier aantekeningen van maakt.
Dus we kunnen het volgende patroon herkennen:
Lisa haar grootste angst is dus de angst om beoordeeld te worden door anderen en om ‘af te gaan’. Ze heeft hierbij de overtuiging dat als ze passief of verlegen is ze beoordeelt wordt. Haar mantra (en compensatiegedrag) is dus: ik moet aanwezig zijn, ik moet assertief zijn, ik moet mijn mondje klaar hebben en altijd wat te zeggen hebben, ik moet het laatste woord hebben, ik moet verantwoordelijkheid tonen en ik moet altijd de slimste zijn.
Maar juist door al deze basisregels te leven veroorzaakt ze waar ze bang voor is. Want dan kan ze juist worden beoordeeld omdat ze zoveel ruimte inneemt en bewijsdrang toont. En mensen proeven ook echt wel dat er iets achter dat compensatiegedrag schuilgaat. Maar er schuilt een enorm talent van haar achter wat, ik je graag zo uitleg!
Dus het patroon samengevat in een schema:
Oude overtuiging/patroon = Angst om af te gaan/beoordeeld worden > ik moet veel zeggen, veel aan het woord zijn = eigenwaarde herstelt.
De realiteit = teveel aan het woord zijn > mensen overschaduwen = af gaan/beoordeeld worden.
Dit belemmerende patroon ontstaat dus uit een hele begrijpelijk vergissing: dat we onszelf niet waarderen of goed genoeg vinden. Dat we erkenning van buitenaf moeten verzamelen en afwijzing moeten voorkomen. Dat we vinden dat we tekort schieten en daardoor allerlei regels voor onszelf opstellen zoals voor Lisa: Ik moet slim zijn, ik moet altijd wat te zeggen hebben, ik mag geen foute dingen zeggen, ik moet gehoord worden etc.
We gingen dit vervolgens transformeren (daar komt ze immers voor bij mij) naar positief gedrag, zodat ze vanuit zelfliefde & kracht handelt ipv vanuit angst, pijn en schaarste. Op die manier wordt haar talent, verscholen in de valkuil, duidelijk naar voren gebracht.
1. Valkuil = overheersend zijn. 2. Talent = welbespraakt, assertief, open en overtuigend zijn.
Haar liefdevolle & positieve mantra wordt nu:
loslaten, mild zijn, speels zijn en het niet te serieus nemen allemaal. Nu doet ze de dingen vanuit haar kracht/talent en is haar kwaliteit om welbespraakt en assertief te zijn meer in balans en ten dienste van haarzelf en haar omgeving. Niet vanuit angst of compensatie, maar vanuit kracht en authenticiteit. Hetzelfde talent, maar met een hele andere intentie ;) Voel je het verschil? Vanuit kracht, overvloed & liefde ipv vanuit angst & schaarste!
Tof dat je dit helemaal hebt uitgelezen. Dat betekent dat je bij de schaarse 5% hoort die aan zelfontwikkeling wil doen en meer wil leren over angsten, belemmeringen en automatische patronen! Wil je zelf ook een keer knallen hiermee en vrijkomen van je belemmeringen? Boek dan een gratis en vrijblijvende intake.